معضل چاقی در دوران کودکی و خطرات آن

چاقی به معنای افزایش توده چربی های بدن است. بر اساس پژوهش های انجام شده در حوزه سلامت، کودکانی که شاخص توده بدنی آنها ( BMI ، نسبت وزن به قد ) بالاتر از ۹۵ است ( بر اساس جنس و سن ) چاق و آنهایی که BMI بین ۸۵ تا ۹۵ دارند ، در معرض چاقی هستند. شیوع چاقی در کودکان و نوجوانان در دهه گذشته افزایش زیادی داشته که علل این افزایش شیوع مواردی مانند افزایش کالری دریافتی و چربی غذاهای مصرفی ، افزایش مصرف غذاهای آماده و نوشابه های شیرین ، افزایش صرف وقت برای مشاهده تلویزیون و بازیهای کامپیوتری ، کاهش فعالیت فیزیکی ، افزایش مصرف میان وعده ها هنگام تماشای تلویزیون ، افزایش تبلیغات تلویزیونی در مورد غذاهای آماده ، عدم امکانات برای فعالیت فیزیکی و بازی کودکان در بیرون از منزل و مدرسه بوده است.

چاقی در دوران کودکی یکی از مهم ترین مسائل پزشکی و بهداشتی است و تاثیر زیادی بر روی زندگی کودک دارد و خطر ابتلا به بیماری های خطرناکی از جمله آسم و بیماری های قلبی را در او افزایش می‌دهد.

علل چاقی کودکان ، ترکیبی از عوامل محیطی و ژنتیکی است و از آن جمله می‌توان به افزایش کالری دریافتی ، بیماری های غددی ، ژنتیک ، کروموزمی و مصرف دارو ها اشاره کرد. نتایج مطالعه ای در اسپانیا نشان می‌دهد که میزان فعالیت فیزیکی ، فاکتورهای وراثتی و مدت تماشای تلویزیون از جمله عوامل تاثیرگذار هستند. در این تحقیق تغذیه با شیر مادر ، وزن زمان تولد و زمان مصرف شده برای خواب تاثیری در بروز چاقی کودکان مورد مطالعه نداشته است . در کودکان چاق با افزایش دریافت کالری سرعت رشد افزایش یافته و سن استخوانی کمی پیشرفته است و اغلب سابقه فامیلی افزایش وزن وجود دارد.

با توجه به اهمیت سلامت کودک و تاثیری که بر زندگی بزرگسالی او می‌گذارد، والدین میبایست ، تا حد امکان پارامترهای موثر در بروز چاقی را کنترل نمایند تا سلامت کودک در این مورد تضمین شود.